Tryb Oszczędnościowy

Kilka dni mnie nie było, przepraszam.
Po prostu dużo zajęć, później długi weekend więc
wiadomo że odpoczynek, spędzanie czasu z M.
oraz obiadki u teściowej...
No nieważne, już jestem :)

Dzisiaj chciałam napisać o czymś ważnym. O Trybie Oszczędnościowym który wprowadziłam do naszego budżetu.
Narzuciłam go samej sobie, bo po pierwsze zbieramy na nowy samochód, po drugie nie chcę czuć się totalnie bezużyteczna jak pasożyt, po trzecie bardzo szanuje ciężko zarobione przez męża pieniądze.
A samochód... Musimy kupić lepszy, bezpieczniejszy, taki którym spokojnie będzie można wozić Małego Stworka. M. ma już dosyć starego samochodu - do pracy się nadaje, ale do wożenia dziecka niekoniecznie. Myślę że to taki jego punkt honoru, aby kupić nowe auto godne Stworka. Rozumiem go i wspieram, chciałabym aby zakup był jak najszybciej możliwy.
Niestety - życie jest drogie, duża część wypłaty idzie na jedzenie, no i co chwilę spod ziemi wyrastają jakieś nowe konieczne wydatki.
Parę razy usłyszałam już słowa "Jak tak dalej pójdzie to chyba będę musiał poszukać drugiej pracy". Po tych słowach czułam się bardzo źle, czułam się winna, że wydaje kasę, że nie możemy odłożyć na auto. M. wyjaśnił że nie chodzi o to, że ja wydaje (no w końcu nie kupuję żadnych pierdół), tylko że to on widocznie za mało zarabia i tyle. Ryczałam. Ryczałam, bo nie chcę aby M. źle się czuł, nie chcę by nawet myślał o podjęciu drugiej pracy. Kiedy miałby chodzić do drugiej pracy - w nocy? Już i tak dużo pracuje, każdego dnia za nim tęsknie i ubolewam nad tym że musi tak ciężko pracować, a co dopiero... Nie, nie, nie jestem w stanie dłużej o tym myśleć.
Po prostu wprowadzenie Trybu Oszczędnościowego było konieczne. Ale na czym ten cały TO polega? O co chodzi?

Przemyślałam pewne rzeczy, oraz wyszukałam sposoby na to, aby zaoszczędzić parę groszy.
Opracowałam pewien plan. Najłatwiej mi będzie opisać wszystko w podpunktach:

1. Pierdoły.
- W którymś z postów już pisałam o tym, że ciąża bardzo mocno mnie zmieniła. Nie wydaje już bezmyślnie pieniędzy, z założeniem "a co dalej to zobaczymy". Nie trwonię kasy na niepotrzebne pierdoły, zastanawiam się nad każdym zakupem.
- Kupuję tylko to czego na prawdę potrzebne np. nie kupuje kolejnego korektora lub podkładu "bo super nowość", "bo ciekawe czy działa", "bo tak fajnie reklamowany", tylko najpierw przeglądam to co już mam. Nowy produkt kupuję tylko wtedy gdy poprzednie będą na wykończeniu. Należy pamiętać że kosmetyki także mają określony czas przydatności, także takie postępowanie tym bardziej ma sens. Jeżeli na prawdę czegoś potrzebuję, to staram się wybierać sprawdzone produkty, które wiem że mnie nie zawiodą.
- W przypadku ubrań (nawet z SH) przed dokonaniem zakupu zastanawiam się kilka razy czy aby na pewno będę chodzić w danej rzeczy. Do wszelkich zakupów podchodzę z rozwagą, spokojem i rozsądkiem.
- Oczywiście jestem kobietą, zakupy sprawiają mi ogromną przyjemność, najzwyczajniej w świecie poprawiają humor. Jak większość kobiet - tak już mam. Ale... Nauczyłam się bardzo ważnej rzeczy. Potrafię cieszyć się z drobiazgów. Aby poprawić sobie humor wystarczy mi pięknie pachnący żel pod prysznic, albo ulubiona Inka. To dziwne, wiem...

2. Uroda.
- Mam to szczęście, że sama potrafię sobie zrobić porządne SPA, paznokcie, makijaż, wyregulować brwi itd. W końcu jestem kosmetyczką. A to duża oszczędność. Także oszczędność moich nerwów - po tym co przeżyłam przed ślubem zwątpiłam w umiejętności niektórych kosmetyczek (oj baardzo zwątpiłam), nie ufam innym, sama najlepiej zadbam o swój wygląd. Ech, zostawię ten temat bo aż mnie krew zalewa...
- Włosy. Kiedyś mogłam powiedzieć że włosy to moja pięta achillesowa. Znam się na paznokciach, znam się na makijażach, na masażu, na zabiegach, na depilacji, na różnych takich... Ale włosy to była czarna magia.
Chodziłam do fryzjera. Niestety kilka razy się tak mocno przejechałam, że postanowiłam farbować włosy na własną rękę. Bo czy wydawałam 70 zł, czy 300 efekt mnie nie zadowalał, był bardzo daleki od ideału oraz od mojego wyobrażenia. Niedociągnięcia były na tyle duże, że uznałam że koniec z fryzjerami. Zraziłam się, przejechałam, zawiodłam.... i to bardzo. Bo po co mam wydawać 300 zł skoro efekt jest taki sam (albo i gorszy) jak po zwykłej drogeryjnej farbie? Płacąc 300 zł wymagam jednolitego koloru, nie wpadającego w rudości (jasno określiłam swoje oczekiwania), oraz dbania o kondycje moich włosów. Tymczasem otrzymuje nierówny, rudawy kolor, a włosy mam wyszarpane i powyciągane za wszystkie czasy. No ratunku! I tak też już jaaakiś czas temu zaczęłam czytać blogi włosomaniaczek, pogłębiać wiedzę o pielęgnacji włosów oraz obserwować swoje włosidła. Farbuję włosy sama, jak na razie farbami drogeryjnymi, ale myślę o przerzuceniu się na linie profesjonalne (mam jedną na oku). Sama sobie podcinam włosy, albo proszę o to swoją własną, prywatną mamę. Czyli... zamiast 70, czy nawet tych cholernych 300 których nie mogę przeboleć wydaję 20 zł na farbę drogeryjną. A efekt - lepszy niż po wyjściu od fryzjera.

3. Zakupy
- Najprostszym sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy, a przynajmniej na uniknięcie bezmyślnego wkładania produktów do koszyka jest wybieranie się na zakupy z pełnym żołądkiem. Gdy na zakupy idziemy głodni, wtedy kupujemy o wiele więcej, dodatkowo wybieramy niezdrowe produkty. Jest to potwierdzone badaniami. 
- Ponadto na zakupy staram się wybierać z listą potrzebnych produktów, a później staram się jej trzymać ;)
- Posiłki komponuję tak, aby nie przegapić terminu ważności żadnego produktu. Opróżnianie lodówki zaczynam od produktów z krótką datą ważności.
- Słyszałam też o pewnym sposobie na zaoszczędzenie. Rzecz dotyczyła mięsa, bo jak wiadomo mięso to jeden z droższych produktów. Pomysł polegał na tym, aby wyznaczyć sobie daną sumę pieniędzy w miesiącu np. 100-150 zł, następnie wykonać zakupy za tą kwotę w mięsnym. Należało zrobić zapasy mięsa na cały miesiąc dla całej rodziny. Następnie przychodził czas na porcjowanie zakupów, a następnie zamrożenie. Dzięki temu możemy kupić produkty w najtańszym sklepie (bez konieczności kupowania na szybko, w najbliższym, niekoniecznie najtańszym mięsnym), ponadto nie musimy się martwić co włożymy do garnka, po prostu sięgamy do zamrażalnika, wybieramy to co akurat mamy ochotę przygotować, następnie rozmrażamy. Myślę że przy małym dziecku ma to szczególny sens. Także czemu nie? Może spróbuję? A co Wy o tym myślicie?
- Jeśli chodzi o koszt produktów. Warto porównywać ceny w różnych sklepach. Wiadomo - w Internecie jest o wiele łatwiej - jest allegro, jest ceneo... Sprawa wygląda trochę drożej jeśli chodzi o "normalne" sklepy, szczególnie markety. Jeżeli chcielibyśmy kupić wszystkie produkty w najniższych cenach, to musielibyśmy obskoczyć kilka różnych sklepów. W każdym sklepie są produkty które opłaca się kupować, oraz te których się nie opłaca. Z tym że musimy pamiętać że jeżdżąc po różnych sklepach wydajemy dodatkowo kasę na paliwo. Obskoczenie paru sklepów ma sens wtedy, gdy i tak występują one na naszej trasie. Ale i wtedy musimy się liczyć z pewnym wydatkiem - czasu. 

4. Kosmetyki
- Staram się kupować sprawdzone produkty. Ale oczywiście zdarza się tak, że chęć zmiany, oraz  wypróbowania nowego produktu zwycięża. Niestety nie zawsze wychodzi mi to na dobre. Niekiedy trafiam na totalne buble. Co wtedy? Jeżeli dany produkt nie sprawdził się w jednej dziedzinie, to przeznaczam go do czegoś innego. Już chyba w którym wpisie pisałam o tym, że skład szamponu do włosów i żelu pod prysznic może być taki sam, jest to tylko nazwa produktu, przeznaczeń może mieć o wiele więcej. I tak też: jeżeli załóżmy jakaś odżywka do włosów się nie sprawdzi, wtedy daję jej drugą szansę korzystając z niej w inny sposób, jeżeli nadal nie służy moim włosom, wtedy... zostaje przemianowana na balsam do golenia. Ułatwia golenie, zapobiega podrażnieniom, nawilża. No i przede wszystkim nie ląduje w koszu, czyli dobra nasza.
- Poszukuję tanich, a dobrych produktów. Bo jak już pisałam przy okazji kosmetyków dla dzieci - tanie nie znaczy złe, drogie nie zawsze znaczy dobre.

5. Promocje
- Promocje są po to, aby z nich korzystać. Niestety producenci często robią nas w konia, zawyżają ceny tylko po to, aby je później obniżyć. Aby nie dać się nabić w butelkę należy dobrze znać ceny interesujących nas produktów.
- Staram się walczyć z moim syndromem chomikowania, czyli kupowania na zapas, ale w niektórych przypadkach ma to duży sens. Jeżeli jest bardzo korzystna promocja mojego ulubionego produktu, wiem że produkt ma u mnie dużą chodliwość, lub ma długą datę ważności, wtedy kupuję np. dwie sztuki.
- Rozglądam się za nowym produktem jeszcze zanim poprzedni mi się skończy. Mam wtedy czas na namierzenie odpowiedniej promocji, porównanie cen. Nie muszę kupować produktu po najwyższych cenach, bo produkt już się skończył i koniecznie potrzebuje nowego, już nieważne w jakiej cenie.

6. Kot
- Jako że Zenek jest wielkim obżartuchem, takim, że aż czasem śmieję się, że mamy dwa zwierzątka w jednym: kota oraz jego tasiemca. Lub że jest ich dwóch: Zenek i jego brzuch. No ale mocno kochamy naszego kota, nie odmówimy mu oczywiście jedzenia, a już na pewno nie będziemy go głodzić.
No ale Tryb Oszczędnościowy musiał dosięgnąć i jego.
- Niestety jesteśmy zmuszeni do kupowania drogich puszek, saszetek i suchego jedzenia danej marki, w końcu nasz kot jest szczerbaty, no i ma swoje preferencje smakowa. Ale znaleźliśmy kilka sposobów na zaoszczędzenie.
- Nie kupujemy jedzenia, którego Zenek nie lubi. Nie wciskamy w niego jedzenia zawierającego kurczaka, ponieważ później całe to jedzenie wylądowałoby w koszu. Nie kupujemy nawet zestawu saszetek w którym jedna z nich jest o smaku kurczaka. To po prostu strata pieniędzy.
- Przeliczyłam koszt jednej saszetki w danym opakowaniu, dzięki temu wyniuchałam najtańsze. Znalazłam je w biedronce.
-  Ale z saszetkami uważamy. Zazwyczaj w paczce są 4 saszetki po 100 g. Niby jedna gratis, ale ich cena jest wyższa niż cena puszki, która ma 400 g. Czasem można też się naciąć i za cenę puszki kupić 4-pak saszetek po 75 g każda. Wtedy wtopa... Dlatego oprócz saszetek kupujemy puszki. Gdy dany smak z puszki się znudzi, wtedy wprowadzamy pewną odmianę w postaci saszetki. I wszyscy są zadowoleni.
- Wyznaczam niewielkie porcje, dokładam dopiero wtedy gdy zawartość miski zniknie, a kot nadal oznajmia że jest głodny. Tak też saszetkę często dzielę na pół. Unikam wtedy marnowania jedzenia. Bo wiadomo - dłużej leżącego jedzenia Panicz Zenon nie tknie.

7. Przyjmowanie pomocy
- Nauczyłam się przyjmować. Jeżeli ktoś coś daje, to przyjmuje. Nieważne czy chodzi o plony z działki, ubranka dla Małego czy też inną pomoc. Przyjmuje. Zawsze to jakaś oszczędność. Z resztą: jak coś mi się nie spodoba, to zawsze mogę przekazać dalej, obdarować kogoś innego.

8. "Biednego nie stać na drogie rzeczy".
- Muszę częściej słuchać tego jakże trafnego powiedzenia. Bo ostatnio przekonałam się o jego prawdziwości. Przykład banalny: wkładki higieniczne. Chciałam oszczędzić, więc kupiłam tańsze wkładki - duże opakowanie, w miarę niska cena, wszystko powinno być w porządku, w końcu to tylko głupie wkładki. No i się przejechałam. Wkładki są jakieś niewymiarowe, bardzo szybko się odklejają, w ogóle nie wchłaniają, co chwilę je trzeba wymieniać, jeden wielki koszmar. Na prawdę mogłam troszeczkę dołożyć i kupić te lepsze.
- Powiedzenie sprawdza się także w innych dziedzinach np. jeśli chodzi o droższe zakupy takie jak laptop, garnki itd. Bo co z tego, że kupimy coś tańszego, skoro po dwóch latach już musimy myśleć o wymianie starego na nowe. Wielokrotne kupowanie tańszych rzeczy nie ma sensu. Lepiej wydać pieniądze raz, a dobrze.
- No ale wiadomo - niektórych rzeczy nie da się przewidzieć... Ja osobiście raz się przejechałam na butach. To na pewno nie był pierwszy nietrafiony zakup w moim życiu, ale tej wtopy nie zapomnę na baaardzo długo. Stwierdziłam, że skoro tanie buty tak szybko mi się psują, eksploatują, to może jak zainwestuję, to zdobędę produkt który przetrwa ze mną parę sezonów, czyli zaoszczędzę. W końcu widziałam koleżankę która od 5 lat ma te same, skórzane kozaki i jest z nich bardzo zadowolona. No i kupiłam, a właściwie M. mi kupił. Piękne, ciepłe, czarne, skórzane, drogie, wydawało się że porządne, z porządnego znanego sklepu. Piękne, cudowne, ale nagle TRACH czar prysł. Już na drugi dzień odpadł mały pierdolniczek do sznurówek. "Ale nic to, się naprawi" - pomyślałam. Ale nie, to nie był koniec. Po dwóch tygodniach poszedł suwak w prawym bucie. "Ale nic to, oddam do sklepu i na pewno wymienią, naprawią albo zwrócą kasę z pocałowaniem ręki, w końcu taaakie drogie buty". Figa z makiem!!! Nie dość, że bardzo długo czekałam na decyzje, nie dość że koniec końców nie miałam ciepłych butów na zimę, to jeszcze... naprawiono tylko pierdolniczek, ale suwaka już nie. Bo niby moja wina. Wściekłam się, myślałam nawet o udaniu się do urzędu do spraw konsumenta. Odpuściłam, bo naprawa suwaka kosztowała 50 zł, wykłócanie się zszargałoby mi tylko nerwy. No i naprawiłam buty na swój koszt. I oczywiście co?!

9. Na konto, a nie w skarpetę (lub do portfela).
- Nie wiem jak jest u Was, ale u mnie pieniądze się troszkę mniej rozpływają gdy są na koncie. Wiem, że niektórzy mają tak, że jak nie widzą kasy, płacą kartę, to tracą głowę i więcej wydaja. Ja mam właśnie na odwrót. Jeżeli mam na koncie, to potrafię tych pieniędzy nie ruszać, dopiero gdy gotówka pojawi się w portfelu, wtedy trudniej mi ją przy sobie zatrzymać. U M. także zauważyłam jakąś taką zależność, że jak kasa jest w zasięgu ręki, to jakoś łatwiej się ulatnia. A tak? Trzeba dwa razy przemyśleć czy na pewno się potrzebuje, no i wypłata wymaga przejażdżki do bankomatu ;)
- Konto oszczędnościowe to coś wspaniałego. Oprocentowane konto oszczędnościowe :)


10. Tańsze odpowiedniki 
- Producenci się wycwanili - wprowadzają na rynek produkty o takim samym składzie, z tym że skierowane do różnych grup konsumentów. Krem firmy X. o wartości 60 zł kupi kobieta która ma zasobniejszy portfel lub taka która wierzy w to że cena przekłada się na jakość i moc działania. O połowę tańszy krem firmy X znajdzie innych kupców. Firma produkuje jeden produkt, zamyka w różne opakowania, trafia do licznej grupy konsumentów i zarabia grube pieniądze. Dlatego warto porównywać składy ;) I pamiętać że tanie nie znaczy złe.
- To samo się tyczy produktów spożywczych. Często normalne, dobre firmy zajmują się produkcją produktów do tańszych sieci sklepów takich jak np. Netto.

Wydaje mi się że to wszystko. Wszystko co przychodzi mi teraz na myśl. Jak coś mi się przypomni, to napiszę.
Proszę Was też o pomoc. Może macie jakieś dobre, sprawdzone pomysły na to aby zaoszczędzić trochę pieniążków???


A u mnie... u mnie w porządku.
Jeszcze nie rodzę. Jeszcze.
Zdążyłam ostatnio pomyśleć, że nie mam skurczów,
że organizm się w ogóle nie przygotowuje.
No i jak na zawołanie - od trzech dni brzuch twardnieje.
Ale poza tym nic się nie dzieje, no może oprócz tego
że Mały się mocno rusza, a kręgosłup wysiada.